Bir gün Hz. Ali kerremallahu vecheh ve radıyallâhu anh Efendimiz’in huzuruna biri geldi ve ona sordu:

“Yâ Ali! Bir günah işledim, ne yapayım?” Hz. Ali Efendimiz;

“Tevbe eyle.” buyurdu.

“Tevbe ettim ama tevbemi bozdum.”

“Yine tevbe et.”

“Ne zamana kadar tevbe edeyim?

Bunun üzerine Hz. Ali Efendimiz;

“En sonunda şeytan yenik düşünceye kadar.” buyurdu.

Bâz â bâz â her ân-çi hestî, bâz â

Ger kâfir ü gebr ü büt-perestî bâz â

În dergeh-i mâ dergeh-i nevmîdî nîst

Sad-bâr eger tevbe şikestî bâz â

Yine dön gel, yine dön gel, her ne olursan ol yine dön gel!

Kâfir de olsan gâvur da olsan putperest de olsan yine dön gel!

Bu bizim dergâhımız (dergâh-ı ilahî) asla ümitsizlik dergâhı değildir!

İstersen yüz kere tevbe bozmuş bile olsan dön yine gel!113

Hz. Ali efendimiz yine buyurmuş ki:

“Sadece sahibini kurtaran tevbe, tevbe midir? Asıl tevbe şudur ki sıdk ile edildiğinde onun berekâtıyla nice kimse yola gelir ve kurtulur.”

*