13 Nisan 1992 Pazartesi, aylardır hazırlığını yaptığımız, ilanlarla duyurduğumuz orijinal bir faaliyet: Hocamız, şeyhimiz, mürşid-i kâmilimiz, kutbu’l-aktâb, gavsü’l-vâsılîn es-Seyyid Muhammed Zahid Kotku el-Bursevî (kaddesallâhu sırrahu’l-azîz) Efendimiz hatırasına ağaç dikme günü!
Hava raporları bizi heyecanlandırıyor: Bütün bölgelerde sağanak yağmur bekleniyormuş. Arkadaşlar “Acaba yağmur, çamur içinde, fidan dikme nasıl olacak?” diye korku ve telaştalar. Allahu Teâlâ’ya tevekkül ediliyor, karar veriliyor, her ne olursa olsun bu iş yapılacak, tehir edilmeyecek deniliyor. Dualar, niyazlar ediyoruz: “Yâ Rabbi, işimizi aksatma, kardeşlerimizi sağanakla ıslatma!” diye Elhamdülillah muradımız oluyor, yağmursuz latif bir gün, işimizi rahat tamamlayacak bir ilahî müsamaha!
Sarıyer’in kuzey batısında Karadeniz sahillerine yakın Demirciköy mezarlığının az ötesi, şahane manzaralı bir tepe ve yamaç bize tahsis edilmiş.
Otobüsler ve özel otomobillerle yüzlerce kardeşimiz, kadın, erkek, çocuk, bebek teşrif eylemişler. Sevindirici bir teveccüh! Orman Fakültesi’nden Doç. Dr. H. Ferhat Bey fıstık çamı fidanlarının dikilme şekli hakkında ön bilgiler veriyor, dualar ve besmelelerle, aşk ve şevk ile dikime başlıyoruz. Sonra öğreniyorum ki kimileri Allah (celle celâlüh) için Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve âlihî ve sellem) ve sâdât-ı kirâmımız adlarına da müteaddit fidanlar dikmeyi düşünmüş ve îfâ eylemişler.
İşimiz tamamlanınca vasıtalarla aşağıda deniz sahilindeki körfezciğin sevimli ve manzaralı çayırlığına iniyoruz. Etli pilav kazanları kaynamış, diğer yemek ve tatlılar hazır. Önce öğle namazı mı yemek mi? Elbette arif ve zarif İslâm fıkhı hükmüne göre: Önce yemek lazım. Sofralar kuruluyor, çok lezzetli ve muhabbet dolu iştahlı bir yemek yeniyor. Bazı sevap âşıkları yukarda tepede hâlâ fidan dikme neşesinde imişler, arkadaşlar onları gidip zar zor yemeğe getiriyorlar.
Bu hatıra ormanımızın ortasına oda duvarı kadar kocaman sarı-siyah bir levha da hazırlanmış: ‘Mehmed Zahid Kotku Hatıra Ormanı’ diye...
Sahildeki güzel ve geniş çayıra ses ve hoparlör tertibatı kurulmuş, cemaatle topluca öğle namazı kılınıyor; Doç. Dr. H. Ferhat Bey yine çok güzel ve anlamlı bir konuşma yapıyor; sonra ilahiler okunuyor...
Hale Hanımlar Derneği’miz, Hakyol Vakfı Hanımlar Kolu ve diğer hanım kızlarımız vefa, edep, irfan, zarafet ve nezaket yarışında: Kucaklarımızı şahane çiçek buket ve demetleriyle dolduruyorlar. Gözlerimiz yaşarıyor, memnun ve mesruruz, candan duacıyız. Allahu Teâlâ cümlesini hem Dâr-ı Dünyâ, hem de Dâr-ı Ukbâ’da mesut ve bahtiyar kılsın: İlm ü irfânlarını ziyade, ecr ü sevâblarını bol, mertebe ve makamlarını âlâ eylesin; cennet bahçelerinde, cennet ırmakları kenarlarında Tûbâ dalları altında, kucakları cennet çiçekleriyle dolsun, dimağları cennetin hoş kokularıyla muattar olsun!
Büyük, küçük herkes mutlu, herkes memnun: Herkes sevinçli ve ferahlı! Çevreye dağılıyorlar, kumsalda geziyorlar. Av tüfekleriyle ağaç dallarındaki plastik ibrikler (!) avlanıyor, gençler arasında yarışlar yapılıyor, kazananlara ödül: Aydın-Söke Akbük’teki beş yıldızlı otelde 23-24-25-26 Nisan’da yapılacak aile eğitim çalışmalarımıza katılma hakkı!
Bu tatlı zaman 15.30’dan sonra, otobüslerin akşam servislerine yetişmesi zarureti dolayısıyla noktalanıyor.
Şimdi artık ‘Eyüp Tarih, Kültür ve Çevre Derneği’mizin ilk adımını başlattığı ve birinci olma sıfatını kazandığı bir ‘hatıra ormanları tesis yarışmaları’ bahis konusu: Bakalım sevgili ve aziz İstanbul’umuzun diğer ilçe ve yörelerindeki kardeşlerimiz bu hayır ve sevap yarışında neler yapacaklar? Diğer illerimizdeki kültür, çevre ve yeşillendirme çalışmalarından ne sesler gelecek?
Yüce Rabbimiz bizleri, evliyâullah ve salih kulların yolunda daim kılsın, onların himmet ve teveccühlerine mazhar buyursun; her türlü hayrât ü hasenâtı ve sadakât-ı cariyâtı işlemeye; ömrümüz boyu Ümmet-i Muhammed’e (sallallahu aleyhi ve âlihî ve selleme teslîmen kesîrâ) en güzel, en faydalı ve en verimli şekilde hizmet etmeye, sonunda rızasına erip, âhirete îmân-ı kâmil ile âmâl-i sâlihayla ve hüsn-i hâl üzere göçmeye; engin rahmetine mazhar olmaya, huzûr-ı izzetine sevdiği ve razı olduğu bir kul olarak yüzümüz ak, alnımız açık çıkmaya, cennet içre cemaliyle müşerref olmaya muvaffak eylesin!
*