Endülüs Emevîleri’nin genç, kültürlü ve bilgin halifesi III. Hişâm bekar idi. –O zamanlar Britanya, Danimarka, Norveç ve Fransa’ya hakim olan Kral II. George’un bu halife III. Hişâm’a gönderdiği bir mektubunda “sizin itaatkâr hizmetçiniz II. George” diye yazdığını tarihler kaydediyor.- Evlenmek istiyordu. Eş olarak seçeceği kimsede tek bir şart aradığını ilan etti: Kur’ân-ı Kerîm’i ezbere bilmek yani hafız olmak.

İstekliler akşam evlerinin önüne bir fener asacaklardı. Vazifeliler akşam bastırınca sokaklarda dolaşarak halife ile evlenmeye istekli ve aranan şartı taşıyan kimseleri tespit ettiler. Yalnızca Kurtuba şehrinin genç kızları arasından tam 720 kişi çıktı.

Halife bunun üzerine birinci şarta ikinci bir şart daha eklemeyi düşündü. Buna göre zevce adayları hem hafız olacak hem de İmam Mâlik’in meşhur hadis kitabı el-Muvattâ’yı ezbere bilecekti.

Vazifeliler yine sokakları dolaştı ve bu ikinci şarta rağmen yine yüksek bir taleple karşılaştılar. Kurtuba’nın gelinlik kızları içinde 500 kişi hem Kur’ân-ı Kerîm’i hem de el-Muvattâ’yı –ki hem hadis ve fıkıh hem de bir kanun kitabı sayılır– ezbere biliyordu.

Bir Şiir

Her işe kıl besmeleyle ibtidâ’

Zikrin olsun daima hamd-ı Hüdâ

Kâffe-i kâriînde Allah di müdâm

Cümleye Allah muîn ü müsteân

Zikr-i Allah ile ol subh-ı mesâ

Kıl salât hem ber-Muhammed Mustafâ

Zikrini terk itmedür gaflet bize

Zikrini itmekde dürür rahmet bize

Cümle mevcudât tâ hâk-ı hacer

Bî-lisân iken Hüdâ’yı zikr ider

Yâ İlâhî eyle merbûtu’l-lisân

Zikrin ile kulların her ân ü ân

Besmele hürmetine kıl yâ Gafûr

Zenbimin afviyle çün abd-ı şekûr.

*