Nasıl oluştuğu ve nasıl geliştiği anlaşılmaz, akıl almaz, vicdan kabul etmez, çok acayip bir zihniyet, çok yanlış bir düşünce, çok vahim bir kanaat var Türkiyemiz’de. Bazılarınca güya İslâm, devlet ve millet, cumhuriyet ve çağdaş medeniyet için büyük bir tehlike ve korkunç bir düşman imiş! Bu bazıları, ülkemizde İslâm’ın canlanmasından, gelişmesinden, sonra da etrafa, cihana yayılmasından şiddetle tedirgin oluyorlar. Bu gelişmeyi, bölücü eşkıya vahşetinden de beter görenler çıkıyor ortaya. Birileri, ruhunu hiç anlayamadığı inkılapları korumak uğruna, cumhuriyeti (yani milletin hep birlikte ülke yönetimine katılımını), demokrasiyi (halk idaresini), kazanılmış ve ulaşılmış insan haklarını kurban etmeyi bile arzu ve temennî ediyor bu çağda; orduyu tahrik ederek darbe yaptırmak istiyor; Meclis’i hiçe sayıyor, hükümete küstahça saldırıyor, suç işliyor, fesat çıkarıyor, kanunları, anayasayı çiğniyor...
Evet, kâbus gibi korkulu rüya gibi “Hadi canım, bu kadar densizlik mümkün değil, sen hayal görüyor, kötü kötü şeyler vehmediyorsun.” denilecek cinsten bir şey ama gerçek, kaskatı, apaçık, buz gibi bir gerçek!
Kanun diye diye kanun tepeleniyor, millet parçalanmak, devlet bölünmek isteniyor. Ne çirkin niyet, ne menfur emel!
Türkiye’de birileri, maalesef anayasayı, kanunları, usulleri, devlet töre ve âdabını hiç bilmiyor; devlet namına milleti katletmeye kalkışıyor; çağdaş yönetim bilimlerinden habersiz; içtimaiyât (sosyoloji) bilgi ve tecrübelerinden nasipsiz; kendi dinini, irfanını, medeniyetini, tarihî değerlerini, mefâhirini tanıyamamış; kaba, saygısız, tahammülsüz, hoşgörüsüz, saldırgan, barbar... Yarı ömrünü Boğaziçi Üniversitesi’nde, diğer yarısını da Amerika’da ders vererek geçiren çağdaş profesörler bile bunlardan şikâyetçi; bu zavallıların anlayışsızlıklarını, sığ ve bayağı kişiliklerini televizyon programlarında alaya alıp iğneliyorlar.
Tarihteki Mevlânâ, Yunus Emre, Hacı Bayram, Ebûssuûd Efendi ve daha binlercesi fena insanlar mı idi? Devlet ve millet için zararlı mı olmuşlardı? Maraşlı Sütçü İmam vatan haini miydi? Bütün zaferleri ve özellikle bugünkü varlığımızı borçlu olduğumuz İstiklal Savaşı’nı din aşkına can vererek kazanmadık mı? İlk Türkiye Büyük Millet Meclisi sarıklı alim ve hocaefendilerle dopdolu değil miydi? Kore’de, Kıbrıs’ta şehitler ve gaziler yüzümüzü ağartmadı mı? Fâtihler, Gazi Evrenoslar, Barbaroslar, Turgut Reisler, mücahidler, leventler, sayısız kahramanlar sapasağlam dindar müslüman insanlar değil miydi?
Devrinin medeniyet eserlerini iftiharla ülke ülke gezdirdiğimiz Muhteşem Kânûnî Süleymân, “hezâr büt-gedeyi alıp mescid eylememiş, nâkûs yerlerinde ezanlar okutmamış” mı idi?
Ne olurmuş İmam-Hatip liseleri çoğalınca; birçoğu zaten diğer çeşitli mesleklere geçiyor, üstün başarı sağlıyorlar ya! Milletvekilleri, bakanlar, genel müdürler, profesörler... arasında pek çok İmam-Hatip okulu menşeli olan var, onlardan ne zarar gördünüz! Keşke bütün gençler önce dinini, ahlâkını öğrense, Allah’tan korksa da esrar içmese, hippi olmasa, yurt dışına göçüp keyif çatmaya sapmasa!
Ne olurmuş Kur’an kursları çok olsa, camiler artsa, meyhaneler, kumarhaneler, diskotekler... kapansa, her yetişen akıllı uslu, derli toplu, ciddi, çalışkan, dinli, takvalı olsa, namuslu iş görse! Fuhuş, zina, kumar, içki, haram, rüşvet, hırsızlık, haksızlık, zulüm, fesat ortadan kalksa!
Müslümandan devlete, millete zarar gelmez; devlet ve millet zaten onlar sayesinde yaşıyor, onlar olmasa devlet çoktan parçalanır; millet darmadağın olurdu.
Etrafıma bakıyorum da iyice görüyorum: Dinî terbiye almayan, Allah korkusu öğrenmeyen, âhirette mahkeme-i kübrâda hesap vereceğine inanmayan insanlardan hayır gelmiyor; hiçbir yerde! Hangi tahsil seviyesinde olursa olsun! Allah’tan korkmuyorsa adam öldürüyor, rüşvet alıyor, devlet malını çalıyor, hazineyi hortumluyor, adaleti bozuyor, vatana hıyanet ediyor, yalan söylüyor, haksız kazanç sağlıyor, yandaş kayırıyor, isyan çıkarıyor; ülkeyi, milleti bölüyor, orman yakıyor, çevreyi tahrip ediyor, sadece ve sadece kendi menfaati, nefsi, keyfi için çalışıyor...
İşte müslüman belediye başkanları, işte ötekiler ortada, bak, mukayese et! İlgililer, boş ve batıl, yamuk ve sapık fikirleri bıraksınlar ve şu gerçeği artık çok iyi görsünler:
İslâm, ferde, aileye, cemiyete, millete, orduya, askere, siyasete, devlete, hazineye, iktisada, ticarete, medeniyete, ilme, irfana, rahata, çağdaşlaşmaya, gelişmeye, ilerlemeye, yükselmeye, medeniyet yarışında kazanmaya, başarıya, Türkiyemize, hatta diğer devletlere ve tüm insaniyete çok lüzumlu, çok gerekli, çok yararlıdır, hem dünya için hem de âhiret bakımından... Hem onların kendileri için hem çocukları, hem istikballeri için...
Milleti seviyorlarsa, gölge etmesinler, başka ihsan istemeyiz! Koca Osmanlı Devleti’ni, bunlar gibi yarım yamalak aydınlar, hürriyet havârisi yazarlar, şairler, ajanlar, hainler, gafiller... parçalamadı mı; kurtaracağız diyerek?
*