Elhamdülillah, dergimizin gelişmesi sevgili okuyucuların teveccühleri ile fevkalade memnuniyet vericidir. Bunu Allah’ın sonsuz nimetleri arasında müstesna bir lütuf ve büyük bir şeref olarak görüyor, hamdediyor, şükran duyuyoruz.

Elhamdülillah yeni cildimize başlarken yaptığımız hamlelerle, okuyucularımıza sevip beğenecekleri yenilikler sunacağız, onların teveccühüne layık olmak için daha çok hizmet etmeye gayret edeceğiz.

Şüphesiz ülkemizde bizden farklı düşünen gruplar, ekipler, hizipler ve rakipler vardır. Tenkitler mâkul olursa teşekkürle kabul ederiz; rekabete, hasede, cehalete, husumete dayanırsa güler geçer; hizmet yarışımıza devam ederiz. Çünkü küçük hesaplar peşinde değiliz, yüzümüz ak, alnımız açık. Yolumuz ayan beyan belli, Ehl-i Sünnet ve Cemaat yoludur. Eski ve yeni alimlerimize, din büyüklerimize, mezhep imamlarımıza sevgi ve saygı duyuyoruz. İlmi kendimize rehber edindik, şer-i şerîfin ahkâmına her yönüyle bağlıyız.

Karşı bazı gruplar tasavvufa, mürşide, kerâmete, zikre... karşıdır, ulûm-i dîniyyede yetkili olmadıkları halde akılcı, reformist bir tutum içindedirler; dinî kavramları kendi dar bilgileriyle yeniden tarif etmeye kalkıyor, bilgisizlikleri sebebiyle gülünç durumlara düşüyor; dinî bakımdan da –hem kendileri saptıkları, hem de başkalarını şaşırtıp saptırdıkları için– büyük veballer yükleniyorlar. Tâbi herkes istediğini yapmakta serbest; biz sadece ikaz vazifemizi yapıyoruz, onlara katılmıyoruz. Yetişkin ulemamızın emrine, fetvasına uygun hareket etmeye azimliyiz. O fetvaları ve ilmî araştırmaları da dergilerimizde neşrederek, dosta düşmana gerçekleri duyurma gayretini güdüyoruz.

Bu çalışmalarımız ve Allah’ın izniyle başarılarımız dolayısıyla bazıları bize kızıyor veya haset ediyor. Hatta içlerinden çok aşırıları, çok seviyesiz hücumlara da yelteniyor. Ne yapalım? Her devirde, her iyi kişiye bile bazı hasımlar çıkagelmiştir. Nerede kaldı ki biz; âciz ve naçiz ve pür-kusurlar salim olabilelim. Hatta Allah’ın hak peygamberine bile dudak büken, “Peygamberlik ona değil şu iki şehirdeki iki meşhur filozoftan birine verilmeliydi.”; “Bu ne biçim peygamber ki çarşı pazarda dolaşıyor?”; “Yanında melekler gezmeli, çevresinde meyveli bahçeler olmalıydı.” vs. diye; ona “büyücü, kâhin, şair” gibi sıfatları reva gören, onu doğduğu şehirde ablukaya alan, işkenceye mâruz tutan, öldürmeye kalkışan, hicrete mecbur eden... kimseler; çöllerde mübarek torununu, aileleri, çocukları ile katliam eden caniler gelip geçmedi mi?

Şeyh Sa’dî merhum, “Ömrümde herkesi hoşnut ve razı ettim, hasetçi müstesna; çünkü o hiçbir şeyle tatmin olmuyor. İlle de bendeki nimetin zevalini ve benim perişanlığımı istiyor.” der.

Allah bizi yolunda, şükründe, zikrinde, hüsn-i ibâdetinde daim, dîn-i mübînine hizmette kaim eylesin! Ancak O’na dayanırız; ancak O’ndan yardım dileriz. Amellerin seyyiatından, nefislerin şerlerinden, her kötünün her türlü kast ve kötülüğünden O’na sığınırız. O bize kâfîdir. Hasbünallâhu ve ni’me’l-vekîl, ni’me’l-mevlâ ve ni’me’n-nasîr, ğufrâneke rabbenâ ve ileyke’l-masîr.

*